Ruim negen jaar geleden had de Toyota Aygo samen met zijn Franse klonen Peugeot 107 en Citroën C1 vrij spel in het segment der kleine auto’s. De guitig uitziende drieling bracht een frisse wind teweeg tussen ‘koekblikjes’ als de Suzuki Alto en Daihatsu Cuore. En dat met de financiële crisis én drang naar goedkoop rijden, op de achtergrond. Sindsdien is er echter veel veranderd. De concurrentie kon namelijk niet achterblijven en anno 2014 zijn er tal van kekke vierwielers in het A-segment te koop. We zijn dan ook erg benieuwd of de nieuwe Aygo nog altijd de wind mee heeft, of dat deze aan het keren is.
Waar de vorige Aygo als twee druppels water leek op zijn Franse evenknieën, is daar met het nieuwe model totaal geen sprake meer van. De Aygo onderscheidt zich positief met een vlot en strak uiterlijk wat ook nog eens te customizen is. Van de ‘X’ op de neus tot de velgen en het dak, je kunt je helemaal uitleven! Bovendien zijn de uiterlijke verfraaiingen, zeker los, goed te betalen. De hippe looks geven de Aygo wat ons beteft een grote X-factor en daar staan we niet alleen in: Omstanders bleken aangenaam verrast door het lijnenspel van Toyota’s kleinste. Overigens is de auto ook leverbaar als driedeurs.
Tupperware uitgebannen
Ook van binnen is de sprong voorwaarts groot. In het oog springt het grote multimediascherm met touch functionaliteit en de bonte verzameling aan kleurige panelen. Ook hier is er van alles op smaak te brengen en te personaliseren. Leuk! Toch zijn we misschien wel het meest onder de indruk van de algehele boost die de afwerking en het materiaal gebruik hebben gekregen. Neem nu het fijne, sportieve stuurtje en de keurige versnellingspook. Helemaal goed! Het hoge ‘Tupperware’ gehalte van de oude Aygo is volledig uitgebannen en dat maakt de auto een stuk volwassener. Het multimediasysteem werkt overigens erg prettig. De interface is overzichtelijk en simpel in gebruik. Tevens is het mogelijk Android telefoons op het scherm te spiegelen; grappig! Apple fetisjisten hebben echter pech, het systeem werkt niet met iPhones.
Ruimtelijk, maar toch in de knel
De eenvoudige uitziende stoelen in de Aygo zitten verrassend lekker en de ruimtebeleving voorin is prima voor mekaar. De zitpositie is voor ons echter niet optimaal, aangezien het stuur niet in diepte verstelbaar is; wanneer we met de stoel te ver naar voren gaan komen de benen in de knel. Nu zijn wij ook wel erg lang voor zo’n klein autootje, maar toch 😉 Dankzij de achterdeuren kunnen we ons naar de achterbank wurmen. De ruimte houdt niet over, maar wie had anders verwacht? Voor kinderen is het er in ieder geval goed uit te houden. De bagageruimte is van hetzelfde compacte kaliber. Er kunnen nu echter kratten staan en ook zijn de leuningen van de achterbank eenvoudig neerklapbaar. Qua opbergruimte in het interieur heeft Toyota flink uitgepakt. Genoeg bakjes, vakjes én bekerhouders.
Bekende motor
Waar de styling van de Aygo rigoureus is aangepakt gaat dat niet op voor de techniek. Onder het motorkapje treffen we nog altijd een 1.0 driecilinder benzinemotor aan die het tot 69 pk schopt. Voor de lichte Aygo is dat voldoende al dient het blok wel flink op toeren gehouden te worden voor wat pit. Zeker op de snelweg is terugschakelen eerder noodzaak dan plezier. Gelukkig is dat geen straf want de handgeschakelde vijfbak schakelt licht en behoorlijk trefzeker. Leuke bijkomstigheid is de typerende driecilinder roffel die de Aygo qua beleving wat vinnigheid geeft. In tegenstelling tot Citroën en Peugeot biedt Toyota overigens geen sterkere motor aan in het Aygo gamma: Something to keep in mind! Bijvoorbeeld als je een caravan wilt gaan trekken 😉
Snelweg stadsauto
Om ook met het rijden enig onderscheidend vermogen te creëren heeft Toyota ingezet op comfort. En het moet gezegd worden, de Aygo is een stuk rustiger en minder springerig dan de vorige generatie. Met name op de snelweg. In de stad valt op de het autootje goed overweg kan met drempels en korte oneffenheden netjes verwerkt. De andere kant van het verhaal is echter dat het ‘kruip-door-sluip-door’ gevoel, wat je toch wel verwacht van een stadsauto, een beetje mist. Op de een of andere manier doet de auto minder lichtvoetig aan dan je zou wensen. Dat komt met name door de wollige besturing en het ‘hangen’ in snel genomen bochten.
Instappen voor krap 10 mille
Wat ook blijft hangen is de prijs. Onze testauto in X-Wave trim kost een lieve som van krap 15 mille. Toegegeven, het canvas dak is erg prettig op mooie dagen en je komt vrijwel niets tekort in deze topuitvoering. Bovendien kun je al Aygo rijden vanaf € 9.600. Genoeg speelruimte dus! De handgeschakelde uitvoeringen hebben 14% bijtelling, de automaat valt in het 20% tarief. Ons testverbruik? 1 op 18! Keurig.
Was het love at first drive? De Toyota Aygo heeft op vrijwel alle fronten een stap voorwaarts gemaakt waardoor de auto in totaliteit een stuk volwassener is geworden. Met name op de snelweg is dat te merken, al missen we daardoor wel een vleugje stadse wendbaarheid. Dat compenseert de Japanner echter volledig met zijn hippe looks, frisse dashboard en tal van mogelijkheden om te personaliseren. En daarin schuilt wat ons betreft de grootste succesfactor van de nieuwe Aygo: Een leuk uiterlijk verkoopt nu eenmaal!
Met dank aan Toyota Nederland.
Meer Toyota? Check hier al onze Toyota reviews!
Categorieën
Verstuur een reactie