Moeder Honselaar stond op het punt om een mooie leeftijd te behalen. Ik weet dat ze het liever geheimhoudt, dus ik zeg maar dat het haar 30e verjaardag was.. Om dat groots te vieren huurden we een huisje in Frankrijk voor een week. Gelukkig koos moeders voor de Vogezen, een regio die ik voorstelde. Niet al te ver rijden, maar wél met bergen en een bekende route die ik nog niet had gereden. Ja, genoeg redenen voor een liefhebber van autorijden dus!
De BMW was er al helemaal klaar voor, van de zomer een uitgebreide beurt uitgevoerd en een paar weken terug nieuwe bandjes gemonteerd. Maar toen sloeg het noodlot toe.. Een klein weekje voor vertrek zag een taxichauffeur mij over het hoofd en verleende geen voorrang. In een split second koos ik voor de weg van de minste weestand: de stoep. Het resultaat? Twee van de vier splinternieuwe banden waren onherstelbaar beschadigd.
Bandenjacht
Waar regel je in die paar dagen nou precies de goede banden? Ik wilde namelijk wel weer dezelfde Michelin CrossClimate banden, die ik na lang wikken en wegen had uitgekozen. Gelukkig bleek een online bandenboer ze nog op voorraad te hebben. Helemaal handig: vanaf twee banden werden ze gratis thuis bezorgd én gemonteerd. Dus ook nog een mazzeltje voor de verzekeraar van het taxibedrijf, aangezien de chauffeur de schuld op zich nam. Één dag voor vertrek stond monteur Bas, als prins in de witte bus, op de oprit. Nu we de pech hebben gehad, kunnen we alleen nog maar geluk verwachten!
Vive la France
En die kregen we! Het huisje – in the middle of nowhere – was prachtig. Alleen het weggetje naar het huisje toe was zwaar, 2km onverharde weg met flink wat potentiële ‘uitlaat slopers’ van rotsen. Maar de rust en het goede weer maakte dat allemaal goed. Ondanks de herfst konden we gewoon buiten in onze korte broek zonnen. Maar jullie snappen wel, voor een beetje luieren kwam ik daar niet.. Nee, voor een route door dit mooie gebied! Oh, en voor mijn moeders verjaardag natuurlijk.. Een deel van het gezelschap (naja, het grootste deel..) wilde liever een stadje bezoeken. Maar gelukkig offerde mijn vriendin zich op voor een dagtripje. Of omdat de Renault van Wouter met 4 personen al vol zat..
Routes des Crêtes
Maar al gauw was ze toch blij met haar keuze, want Route des Crêtes stelt niet teleur. Voor de liefhebber zitten er hairpins in de route, maar met de ruim 1700kg wegende Touring rijd ik liever over de vele heerlijk kronkelende wegen over de bergkammen. Gelukkig was het ook voor mijn passagier genieten, het prachtige uitzicht en de vele herfstkleuren blijven betoveren. Hoewel de dag wat bewolkt begon, konden we uiteindelijk toch de ramen en het dak openen voor wat heerlijk frisse herfstlucht. Of voor de heerlijk stampende V8..? Om weer bij het huisje te komen zijn we binnendoor terug gereden, waardoor we totaal zo een 250km hadden gereden (waarvan 80km Route de Crêtes). Met hoogtepunten als de Grand Ballon, de Hohneck en Lac Blanc. Na het zien van de foto’s had de rest natuurlijk spijt dat ze niet mee zijn gegaan. Al hadden we dan wel steeds op Wouter in de Renault moeten wachten 😉
Aanrader
De Vogezen; een prachtige regio en misschien nog wel het mooist in de herfst. in plaats van 50 tinten groen werden we nu op nog veel mooiere kleuren getrakteerd. Ook was de Route des Crêtes lekker rustig, want zeker in de zomer is dit een populaire weg die erg druk kan zijn. Nog een groot voordeel is dat het prima te rijden is in een dag. Vanaf onze hoofdstad kun je binnen 7 uurtjes aan het begin van deze bergketen staan. Oh ja, moeders had natuurlijk een prachtige verjaardag mét barbecue. En dat in de herfst!
Dit jaar er al 3 keer geweest. Die wegen daar zijn gebouwd voor porsche’s ?
Dat is een nog betere wagen om daar mee rond te rijden inderdaad!
Categorieën
Reacties