Na tal van avonden woningsites afstruinen, bezichtigingen met hordes mensen en afwijzingen die verdronken worden in café Nol, heb je eindelijk een huis gevonden in Amsterdam. Je bent opgelucht, blij en trots. Heb is je gelukt! Maar dan vraag je een parkeervergunning aan: wachttijd 18 maanden. Oeps! Welkom in Amsterdam. Je geliefde vierwieler verandert plotsklaps in een blok aan je been. Wat zijn de mogelijkheden?
De fiets natuurlijk! Binnen de ring snel, duurzaam en goedkoop. Daarbuiten vermoeiend. Het OV is in onze hoofdstad gelukkig rijkelijk vertegenwoordigd, maar lang niet altijd praktisch. Wat te denken van de uitstapjes naar schoonmoeders in Oost-Friesland? Of die once in a lifetime marktplaats-deal in Lutjebroek? Dat dacht ik. Je propt je niet in een overvolle bus of trein met 30 graden om een vloerkleed op te halen. Enfin, je gaat opzoek naar een moderne oplossing. Een tijdelijke auto misschien? Er zijn anno 2016 immers genoeg autodeelconcepten.
Auto-monogamie
Het begon allemaal met Greenwheels in 1995. Wie kent het niet. Diverse initiatieven volgden, met als nieuwste aanwinst TrexCar. Na Nijmegen probeert deze startup nu ook de hoofdstad te veroveren. Hoe? Met maatwerk. Bij TrexCar geen abonnement of fixed price. Nee, je betaalt per kilometer en per minuut. Ideaal voor Amsterdammers die nergens aan vast willen zitten, monogamie als het ware hebben afgezworen. Een partner heb je immers ook niet meer voor het leven.
TrexCar dus
Lees ik daarin nu echt T-Rex? Tyrannosaurus Rex? “Dat klopt”, weet oprichter Aimée de Vries te melden. “Mijn favoriete dier.” Juist. Ik nam de proef op de som. Is het een draak van een platform of een schot in de roos? Ik schreef me in op de website en downloadde de WeGo-app – een partner van TrexCar – op mijn iPhone. Slechts het invullen van wat basisgegevens en een foto van mijn rijbewijs bleken voldoende te zijn om een splinternieuwe Ford Fiesta te reserveren. Bestemming: Luik. Even op en neer naar onze zuiderburen om een vriend te bezoeken.
Geen rijdende reclamezuil
M’n iPhone geeft aan dat de Fiesta op een paar kilometer afstand staat. Ergens in Oost. Gelukkig is het een met ‘restjes zomer’ gevulde herfstdag. Rugzak op mijn rug, telefoon in de hand en Of WeGo. Krap een kwartier later parkeer ik mijn fiets bij een blauwe Ford. Voor mij als liefhebber herkenbaar. Voor de leek een auto als ieder ander. Het TrexCar-logo staat namelijk minimaal op de zijkant. Wat mij betreft een pré: bij veel concurrerende autodeelplatformen rij je er ook echt bij als een ‘autodeler’ #reclamezuil.
Vieze lolly’s
De Fiesta open ik door in de app op een ‘sleutel’ te drukken. Het voelt wat onwennig, maar het werkt perfect: binnen 10 seconden springt de Ford open. Handig! De app ‘vraagt’ of de auto van binnen én buiten schoon is. Ik werp een kritische blik op de zetels en in de asbak. Clean as a whistle! Voor mij, als SnappCar fan, is dat wel een verademing. Geen gigantische kinderzitjes op de achterbank of afgelebberde lolly’s waar je met je hand in grijpt bij het verstellen van de bestuurdersstoel. Yegh!
Range stress
De autosleutel vis ik intuïtief uit het dashboardkastje en ik start het driecilindertje. Ik rij Amsterdam uit en ben voor de tweede keer in mijn leven aangenaam verrast door het rijden in een Ford ‘Feest’. Het is een lichtvoetig en scherp autootje, zelfs in basisuitvoering. De kilometers glijden voorbij en zonder dat ik er eigenlijk erg in heb tikt elke minuut, elke kilometer aan. Ik vraag me af of ik het prettig zou vinden als er een tellertje mee zou lopen in de WeGo-app. Maar ik ben er nog niet over uit. Ik denk dat je er een soort ‘range stress’ van kan krijgen: “Laten we het eten maar overslaan schat, scheelt weer 60 minuten TrexCar.”
En dan is er Luik
Een stad waar ik mijn hele leven met 15 minuten doorheen gebonjourd ben. Een stad die mijn ouders, en velen met hen, als ‘vies’ bestempelden. Met mijn TrexCar prik ik door de banlieues en tref wonder boven wonder een bourgondisch en gemoedelijk centrum aan. Na het avondmaal stap ik weer in het Fordje en na een tankbeurt mét TrexCar-tankpas vervolg ik mijn weg naar huis. Wat is het toch ontspannend om in je uppie een roadtripje te maken. En TrexCar maakt dat wel heel makkelijk. Zonder tussenkomst van een eigenaar of ‘sleutelophaalpunt’. Het is een kwestie van reserveren en gaan met die ‘blauwe banaan’. Eenmaal in Amsterdam zet ik de auto dichter bij huis, want dat mag, en druk vervolgens op mijn smartphone om de deuren te sluiten. Easy!
Love at first drive?
Natuurlijk is ook TrexCar een variant op een inmiddels bekend thema: autodelen, huren van je buren, sharing is caring, of hoe je het ook wilt noemen. Toch denk ik dat er ruimte is voor deze nieuwkomer omdat je sec betaalt voor gebruik, nergens aan vast zit en de techniek volledig is ingericht op je smartphone. Persoonlijk houd ik wel van de charme van SnappCar, maar wie fris en tot op de minuut afgemeten zijn schoonmoeder wil bezoeken (en geen seconde langer!), is prima bedeeld met TrexCar.
TrexCar in het kort:
Benieuwd naar de actuele tarieven? Je vindt ze op de website van TrexCar.
Verstuur een reactie