Ondanks dat ik een echte petrolhead ben, was ik toch wel erg benieuwd naar de Opel Ampera. Het idee van de range extender spreekt me erg aan en biedt weer eens een ander alternatief op het bekende Prius thema. Bovendien word ook ik niet vrolijk van literprijzen tegen de 1,90 euro. Voor wat betreft de bijtelling valt de Ampera in het 0% tarief: goedkoper kun je als leaserijder niet van A naar B komen! Kortom, tijd voor een uitgebreide proefrit met deze rijdende generator.   

Het uiterlijk van de Ampera vind ik persoonlijk erg geslaagd. Het is niet een bijzonder mooi gelijnde auto, maar wel een auto die positief opvalt tussen de grijze massa. Bovendien is het front in lijn met het familiegezicht van Opel dat we onder meer kennen van de nieuwe Zafira.

Weinig ruimte
We verhuizen naar binnen. Ondanks de hightech uitstraling van het dashboard valt het interieur wat tegen. Niet alleen is het materiaalgebruik van het type ‘broodtrommelplastic’, ook de ruimte is beperkt. Voorin is het nog redelijk goed te doen maar achterin zit je ronduit krap. Mijn hoofd moest ik kantelen om te kunnen zitten! Oké oké, ik ben lang van stuk maar ik ken kleinere auto’s waar ik beter in zit. De twee losse stoelen achterin geven wellicht een sportief tintje aan het geheel, het maakt de auto praktisch gezien nog minder bruikbaar. Een goede zitpositie voor de bestuurder is daarentegen snel gevonden doordat stoel en stuur prima te verstellen zijn.

Prettige rijeigenschappen
Het wegrijden vraagt onverwacht weinig gewenning. De pook van de automaat zet ik in de D van Drive en het feest kan beginnen. Natuurlijk valt de stilte direct op, er is namelijk geen motorgeluid te horen. De Ampera kan 50 kilometer volledig elektrisch rijden voordat de benzinemotor aanslaat om de accu’s bij te laden. Met een licht gezoem op de achtergrond naderen we de grote weg en wordt het tijd om de Ampera echt aan de tand te voelen. De respons op het pedaal is lekker direct en je merkt dat de elektromotor ten alle tijden een berg koppel ter beschikking heeft. Doortrekken tot 160 km per uur is geen enkel probleem en de auto geeft je qua prestaties geen enkel moment het gevoel onder te doen voor een benzine of diesel auto. De wegligging is daarentegen een tikkeltje ‘lomp’ en weinig dynamisch. De auto weegt ruim 1750 kilo en dat voel je, zeker op B-wegen, erg goed. Nu is het ook geen sportauto en comfortabel cruisen is prima te doen in deze Opel.

Ergonomie kan beter
De algehele bediening van de auto is, in tegenstelling tot het rijden, even wennen. Het display voor je neus is mooi en overzichtelijk en geeft onder meer de snelheid en de staat van de accu aan. Het touchscreen bovenop de middenconsole voor o.a. airco, radio en navigatie werkt helaas wat gecompliceerder, zeker in combinatie met de wirwar aan aanraakgevoelige knopjes op de middenconsole. Naast deze knopjes en de touch functionaliteit kun je het scherm bedienen met een soort ‘iDrive’ knop. Kortom, drie niet al te best uitgewerkte mogelijkheden voor de bediening van één scherm. Waarom Opel niet één systeem goed heeft uitgewerkt is mij een raadsel.

Het groene gevoel
Inmiddels ben ik halfuur (zeg 20 km) onderweg met de Ampera en van de benzinemotor heb ik nog niets vernomen. Hoewel de accu sneller leegloopt dan verwacht heb je gevoelsmatig een lange tijd groen gereden en dat is ook wel wat waard. De Ampera kent een drietal rijmodi, van schoon tot sportief, maar zal altijd eerst de accu opmaken alvorens op duur sap over te stappen. Na een kleine 40 kilometer te hebben gereden hoor ik opeens de 1.4 liter benzinemotor aanslaan. En ik moet goed luisteren, want Opel heeft de isolatie van dit blokje erg goed voor elkaar. Het geluid is geen moment storend te noemen. En maar goed ook, want je kunt dankzij de benzinemotor op 1 tank ca. 450 kilometer ver komen. En dat is de kracht van de Ampera: Je kunt hem gebruiken als een normale, zeer zuinige brandstofauto en er probleemloos mee op vakantie gaan (niet teveel meenemen!). De kilometers op stroom zijn goed bruikbaar voor het rondje boodschappen of kort woonwerk verkeer en niet te vergeten dat typisch ‘groene gevoel’ (zie Southpark aflevering Smug alert!).

Tijdens de testperiode kwam ik uit op een gemiddeld verbruik van 1:30. Uiteraard een zeer nette waarde, echter is dit cijfer grotendeels afhankelijk van de balans tussen het rijden op stroom en benzine en daarmee zeer variabel. Wanneer je alleen gebruik maakt van de accu’s en de Ampera ’s nachts aan het stroom hangt, dan rij je zeer voordelig en schoon.

Was het love at first drive? Als particuliere rijder moet ik helaas Nee zeggen. De aandrijflijn is prettig in gebruik en goed uitgewerkt, het idee achter de range extender is doordacht en veelbelovend. Maar daar stopt het positieve verhaal wel zo’n beetje. De auto zelf is krap van binnen en ook het materiaal gebruik en de bediening laten te wensen over. En dan komen we bij het grootste struikelblok: de prijs van 43.000 euro. De Ampera is met die prijs simpelweg te duur voor het grote publiek. Ben je echter leaserijder, dan wordt het een heel ander verhaal. Met 0% bijtelling zit je voor een dubbeltje op de eerste rang! En dat maakt veel, heel veel goed.

Met dank aan Opel dealer Van der Linden van Sprankhuizen in Hoorn.