Waar premium auto’s de afgelopen jaren als warme broodjes over de toonbank gingen, besloot Renault met dochtermerk Dacia de andere kant van de markt te bedienen: véél auto voor weinig geld. Op een terras zag ik van de zomer een gezin met liefst vier kinderen in een Dacia Logan MCV wegrijden. Op dat model is de term ‘veel voor weinig’ écht van toepassing, dacht ik nog. Met de Sandero begeeft Dacia zich echter in een compleet ander segment; een segment met veel concurrentie. Wij vroegen ons af of het Dacia concept daar op z’n plaats is en lieten een week de Sandero Stepway op ons in werken.
In de basis vinden we de Sandero een geslaagd ontwerp. Simpele lijnen en een modern front maken het een aangename verschijning die niemand tegen het zere been zal stoten. Wat dat wel een beetje doet is de Stepway uitmonstering. Tenmiste, bij mij. Plastic ‘versiering’, grove daikrails en meer ruimte tussen asfalt en carrosserie. Juist, een opgeruide versie van de standaard Sandero dus. Je moet ervan houden want meer dan uiterlijk vertoon is het niet. Laurens vindt het daarentegen goed smoelen dus we hebben duidelijk met een broedertwist van doen. Als dat maar goed gaat de rest van deze test 😉
Warm bad
Wanneer we instappen blijkt de Stepway toch over een concreet voordeel te beschikken: een prettig hoge instap. Waar pa Honselaar met de Toyota GT86 moeite had, was hij met de Sandero helemaal in zijn sas. Bovendien is de zitpositie voldoende instelbaar. De stoel kan desgewenst omhoog of omlaag en de leuning is traploos verstelbaar. Het stuur is alleen in de hoogte te verstellen, diepteverstelling ontbreekt. Toch weten we beide een prettige positie te vinden die echt gericht is op comfort. In de stoelen zak je lekker weg en ze bieden een typisch Frans zachte zit. In totaliteit krijgen we een beetje een ‘warm bad’ gevoel van de Sandero: Het zitten doet ons denken aan de Renaults die onze ouders altijd reden, toen we nog met ze op stap gingen. Grappig!
In het gezichtsveld
Eén van de vragen die een Dacia oproept is ‘Waar hebben ze op bezuinigd?’. Nou, op het eerste gezicht niet op het dashboard. Zeker in vergelijk met de vorige generatie ziet alles er netjes uit en ondanks het harde plastic maakt het op ons een positieve indruk. De tellers zijn zelfs van een randje chroom voorzien wat met enige fantasie niet zou misstaan in een premium bolide. De afwerking laat her en der echter steken vallen, zo is de knop van de koplampverstelling wat gammel en is niet alles even mooi bekleed. Dit zijn echter zaken die zich niet direct in het gezichtsveld bevinden. Dat scheelt. Daarentegen kijken we uit op een mooi multimediascherm dat ook nog eens prettig werkt – inclusief de touch bediening. Wat in ergonomisch opzicht tegenvalt is de bediening van de elektrisch bedienbare ramen: voorin zitten de knoppen in de middenconsole terwijl de achterpassagiers ergens achter de handrem moeten ‘duiken’ voor wat frisse lucht. Zeker voor mensen met rugklachten geen pretje.
We verhuizen naar de achterbank. De ruimte is goed op orde en met name voor het hoofd is ruimte te over. Onze lange benen schuren tegen de leuning van de voorstoel, maar personen met een gemiddeld postuur zullen daar niet snel last van hebben. De achterbak is voor een auto uit het B-segement riant te noemen en uitbreiding is mogelijk dankzij de in delen opklapbare achterbank. Ook aan klein grut is gedacht want we vinden genoeg vakjes, bakjes, bekerhouders en ruime portiervakken in de Sandero. Helemaal goed!
Klein maar fijn
Sinds tijden draaien we weer eens een normale contactsleutel om. Hier geen startknop of andere elektronische fratsen. Onder de motorkap de welbekende 0.9 liter Tce motor van Renault. Jazeker, een modern blok met drie clinders en een turbo. In de Sandero, die nog geen 1000 kilo weegt, komt het blokje zeer goed uit de verf. Geholpen door het gretige karakter en de driecilinder roffel doen de 90 pk zelfs behoorlijk vlot aan. Ook op de snelweg is het prima meekomen en het geluidsniveau blijft keurig binnen de perken. De handgeschakelde vijfbak volstaat maar schakelt hakerig en de lange pook maakt de schakelwegen wat lang. Jammer, want over de aandrijving zijn we voor de rest zeer te spreken.
Gemoedelijk comfortabel
Het rijden is evenals het zitten een feest van Renault herkenning. De Sandero rijdt gemoedelijk, kalm en lekker comfortabel. Het sturen gaat wat wollig terwijl de koppeling en het rempedaal verrassend scherp aanvoelen. Door de hoge koets van de Stepway wil de auto in bochten flink hangen en bij fors remmen voel je de carrosserie duidelijk in de veren duiken. Toch doet de wegligging vertrouwenwekkend aan en het comfortabele karakter is zowel op de lange afstand als in de stad (lees: drempels) fijn. Wel is de auto zijwindgevoelig en bleek de rechtuitstabiliteit niet altijd overtuigend. Handjes aan het stuur!
Sandero Stepway minus Stepway = aantrekkelijke deal
Met een prijs van krap 15.000 euro vinden we de Dacia Sandero in Stepway uitdossing niet helemaal recht doen aan Dacia’s ‘veel voor weinig’. Wie niets heeft met de stoere opsmuk kan instappen vanaf 11 mille wat een stuk aantrekkelijker is. Qua uitrusting is de door ons geteste uitvoering, voor Dacia begrippen, afgeladen: we hebben een airco, multimedia systeem met navi, elektrische spiegels en ramen en… lichtmetalen velgen. Meer heb je niet nodig, toch? Het verbruik viel met 1 op 13 enigszins tegen, al moeten we eerlijk bekennen dat we de driecilinder niet gespaard hebben.
Was het love at first drive? De Sandero Stepway is niet de meest geavanceerde auto en wie goed kijkt ziet dat Dacia op details bezuinigd heeft. Maar dat geeft helemaal niets. Het maakt van de Sandero een sympathieke en vooral pragmatische auto waar je zeer comfortabel mee van A naar B kunt rijden. De Renault nostalgie maakt dat ik er wel een fling mee heb, al zou ik de Stepway uitdossing laten voor wat het is. Laurens roemt de fijne motor en begon de auto naar verloop van tijd steeds meer te waarderen als echte allemansvriend. Maar hartkloppingen? Nee, daar is het bij hem niet van gekomen.
Met dank aan Dacia Nederland.
Een leuke,aangename auto heb er zelf ook ene en geen problemen met gehad en voor die prijs zou ik zeggen koop hem
Dat klopt! Zeker als je het Stepway pakket weglaat heb je een mooie deal.
Ik heb mijn Dacia stepway nu juist 1 jaar en ik rij zeer graag met deze wagen.Ik heb wel de sticker STEPWAY vervangen door zwarte letters en ook zijstrippen aangebracht, verder heb ik aan het dasbord chroom strippen aangebracht hetwelk een heel ander beeld geeft van mijn stepway.Bekijks heeft mijn wagen zeker.Als mobiele dj moet ik veel kunnen laden zoals discobar,belichting ,boxen,statieven en zo meer doch krijg ik gemakkelijk alles in de koffer.
Dj Fred Rodgers
Leuk om te horen Fred! Het is ook gewoon een fijne en leuke auto met een cool uiterlijk! Heel veel plezierige kilometers nog 🙂
Categorieën
Reacties