Het is diep in de middag als Laurens en ik met de avondzon in de binnenspiegel richting het oosten van het land rijden. Hij heeft spaargeld. En dat brandt in zijn zak. Voor hem geen aandelen of bitcoins, nee, hij gelooft in auto’s: even later scheuren we in een op marktplaats gevonden Peugeot 106 XSi over landweggetjes en dijkjes. Er gaat maar weinig boven een hot hatch!
En? In the pocket?
Yep. De 106 werd na enig onderhandelen gekocht. Ik bleef met lege vaten adrenaline achter. Ik moest opzoek naar mijn eigen hot hatch-kick. In het (banden)spoor van mijn broertje versierde ik de misschien wel tofste Peugeot van dit moment: de 208 GTi by Peugeot Sport. Een giftig uitziend scheurijzer met, heel toevallig, 208 pk onder de kap en een flink aangepakt onderstel. Quelle promesse!
Brommerig
Voor één weekendje laat Laurens zijn ‘cent-six’ achter. Gebroederlijk stappen we in de 208. Hij als eerst achter het stuur. Wie had anders verwacht? De kuipstoelen zuigen ons vast terwijl de motor brommerig tot leven komt. Het speelse dashboard lacht ons tegemoet met z’n rode stiksels en kenmerkende i-cockpit. Ik zie dat Laurens net niet optimaal zit. Daarvoor zijn de verstelmogelijkheden kennelijk te beperkt. Ook hij bromt: ‘Ik zie de toerenteller niet als ik laag zit’. En dat is wat je wilt in een GTi, laag zitten. Je billen moeten het asfalt raken!
De motor is warm…
En dus trapt Laurens het gaspedaal steeds dieper in. Het gebrom verandert in een hese huil en als beloning voor het schakelen trakteert de uitlaat op ‘plofjes’. De 1.6-turbomotor heeft wat aansporing nodig maar komt richting de 2000 toeren beestelijk los. En vanaf dat moment, beste lezer, is de GTi ongekend rap voor z’n afmetingen. Hou ‘m in het middengebied van de toerenteller en er is maar weinig op vier wielen wat je bij kan benen. Geholpen door de trefzekere versnellingsbak en de fijne koppeling, waan je je al snel een rallyrijder in spe. And the best has yet to come!
Pingpongbal
Met een gewicht van iets meer dan 1100 kilo is de Peugeot heerlijk lichtvoetig. Het wegdek verandert in een tafeltennistafel zodra je op het gas gaat staan. Met de precisie van een pingpongbal is de GTi tussen de lijntjes te sturen en stuitert hij van de ene naar de andere hoek; ja, de 208 GTi is hard, keihard! Je kunt de achterkant desgewenst wat ‘effect’ meegeven, maar je hebt nooit het gevoel de controle te verliezen. Het spel stoppen is minder makkelijk dan gedacht. De Peugeot heeft namelijk geen comfortstand of eco-modus. Hij blijft zichzelf. Of je dat nu leuk vindt of niet. En dat heeft helaas een nogal nerveus (stuur)gedrag op de snelweg tot gevolg: je blijft corrigeren!
Ja, je rent morgen naar de dealer?
33 mille. Dat is het bedrag dat Peugeot vraagt voor de 208 GTi by Peugeot Sport. Ruim 3.000,- meer dan de ‘normale’ GTi kost. Een te overzien bedrag, gezien de bemoeienis van de Sport afdeling. Ga maar na; niet alleen is het onderstel flink aangepakt, ook de ‘stoppers’ zijn van een upgrade voorzien. Maar toch. Er blijft wat knagen: maken al die aanpassingen het er écht een betere auto van?
Love at first drive?
Laat ik voorop stellen: auto’s als de 208 GTi moeten we koesteren, nu het nog kan. Ze willen gedirigeerd worden door handen en voeten, niet door computers en sensoren. Autonoom rijden was in het weekend dat wij van de GTi genoten, lichtjaren weg. De ‘by Peugeot Sport’ is compromisloos heet en weet zijn berijder te trakteren op een authentiek potje autorijden. Ook als je daar niet op zit te wachten. En dat doet ons vermoeden dat de 208 GTi ‘not by Peugeot Sport’ wel eens de betere keus zou kunnen zijn.
We love
+ Turbo powerrrrrr
+ Compromisloos sportief
+ Lichtvoetig doch solide
We hate
– Overgevoelige stuurinrichting (snelweg)
– Net geen ideale zitpositie
Met dank aan Peugeot Nederland.
Meer Peugeot? Check hier al onze Peugeot reviews!
Categorieën
Verstuur een reactie