Als warme croissants vlogen ze de afgelopen twee jaar over de toonbank. In stationwagen gedaante mét dieselmotor onder de kap. Ik heb het uiteraard over de Renault Mégane, wie kent ‘m niet? Inmiddels is de auto alweer zes jaar op de markt en recent voorzien van een fris gezicht en vernieuwde motoren. Hoogste tijd dus om te ervaren of de Mégane klaar is voor de herfst van zijn carrière. Voor ons echter geen Estate of diesel: Wij gingen op stap met een benzine gestookte hatchback.
Hoewel de ‘oude’ Mégane wat ons betreft nog niet aan het eind van zijn Latijn was, gaf Renault het model begin dit jaar toch een facelift. Het zal na de operatie geen schrikken zijn geweest in de spiegel want het resultaat mag er zijn. Het nieuwe neusje is mooi in harmonie met de rest van de auto, ondanks dat daar niets aan veranderd is, en sluit duidelijk aan bij het familiegezicht van Renault. We vinden de Estate nog altijd een stukje aantrekkelijker, maar de door ons gereden GT-Line uitvoering in Blue Malte heeft zo zijn charmes. Al met al een zeer geslaagde opfrisbeurt!
Vertrouwd gezicht
In het interieur heeft de Franse revolutie een stuk minder huisgehouden. Hier geen ander design of nieuw materiaal maar een vertrouwd uitzicht. Is dat erg dan? Nee, eigenlijk niet. Slechts op onderdelen merk je dat de Mégane al wat langer meedraait in de mallemolen van het autoleven. Zo is de ergonomie van het met de facelift geïntroduceerde R-Link multimediasysteem geschikt voor touch, maar zit het scherm te ver naar voren; zelfs met onze lange armen bleek het scherm onbereikbaar. Het systeem is gelukkig ook te bedienen met een joystick en werkt verder naar behoren. Toch is het een duidelijke concessie en daarmee niet ideaal. Een andere eigenaardigheid merkte we op toen de boodschap ‘Geen kaart!’ in beeld verscheen. Wat bleek: Met mijn telefoon drukte ik steeds de Memorycard van het navigatiesysteem uit het ‘lezertje’. Oeps! Tot zover echter de tand des tijds. Het lijnenspel van het dashboard is niet bijzonder maar doet zeker niet bejaard aan. Daarbij zien de panelen en schermpjes er prima uit en zijn materiaalgebruik en afwerking op orde.
Claustrofobische achterbank
De zitpositie is goed instelbaar en desgewenst kan de stoel prettig laag. De stevige GT-Line stoelen klemmen ons stevig vast wat de zitbeleving best sportief maakt. Alles relatief uiteraard 😉 Op de achterbank is het minder rooskleurig aangezien de ruimte daar niet overhoudt. De instap is vrij krap door de strakke daklijn en hoewel de hoofdruimte nipt te doen is, is er voor de benen vrijwel geen plaats: We werden gedwongen wijdbeens te zitten. Sexy! Daar komt bij dat de relatief kleine ramen een beklemmend gevoel opwekken. Wellicht dat kinderen het als veilig ervaren, maar toch. De achterbak is gelukkig een ander verhaal. Praktisch van vorm, ruim én goed toegankelijk. Oké oké, op de tildrempel na dan. Tot slot de bergruimte. Of liever gezegd het gebrek daaraan, want overdreven veel vakjes, bakjes en bekerhouders zijn er niet. Waar moeten we nu onze café au lait kwijt?
Kleine motor, grote daden
Het nieuwe gezicht van de Renault verbergt een vernieuwde motor. Uiteraard van het type downsize. Een 1.2-liter blokje dat het tot liefst 130 pk schopt dankzij een turbo. En het moet gezegd worden, de Fransen hebben puik werk geleverd. De motor moet even op stoom komen maar eenmaal boven de 2000 toeren is het een verrassend soepel en vlot ding. Je komt qua kracht echt niets tekort en bovendien heeft de motor een mooie, beschaafde loop. Sowieso blijft het geluidsniveau keurig binnen de perken, ook op de snelweg. De handgeschakelde zesbak schakelt behoorlijk trefzeker en met korte slagen (zeker voor een Fransman!), maar biedt niet al te veel gevoel en heeft bij terugschakelen soms wat last van hakerigheid. Het blijven eigenwijze jongens, die Galliërs.
Méegaande rij-eigenschappen
Eenmaal onderweg met de Mégane blijkt deze zich tot een fijne, ‘méegaande’ metgezel te ontwikkelen. Het onderstel houdt het midden tussen comfort en dynamiek en is over het algemeen mooi in balans. De Renault biedt stabiliteit op de snelweg en een vleugje vermaak op de binnenwegen. Mede ook door de directe besturing en de vlotte motor. Op korte oneffenheden en slecht wegdek wreekt de stugge demping zich echter en dat is te voelen én te horen. Een kleine smet op het blazoen van de Mégane, die wat ons betreft qua rij-eigenschappen gewoon goed scoort.
Hatchback of Estate?
Met een vanafprijs van iets meer dan 25 mille is de Renault Mégane TCe 130 pk in GT-Line trim een aantrekkelijk geprijsde én goed uitgeruste auto. Voor de particulier in ieder geval, want de bijtelling kent met 25% geen voordeel voor leaserijders. Tip: Wie meer ruimte op de achterbank wenst raden we aan voor de Estate te gaan: Het prijsverschil van €1.000 is te overzien. We zijn inmiddels wel gewend dat kleine turbomotoren meer verbruiken dan op papier staat. Met de Mégane TCe 130 pk kwamen wij uit op 1 op 13. Niet verkeerd voor een auto met 130 pk, maar gevoelsmatig verwacht je beter van zo’n kleine motor.
Was het love at first drive? In de herfst van zijn carrière heeft de Mégane ons weten te overtuigen met prettige rij-eigenschappen en een erg goede turbomotor. Een fijne auto voor alledag die met z’n nieuwe gezicht voorlopig nog niet aan de zijlijn van het speelveld hoeft te staan. Zeker, op onderdelen en details is te merken dat de bladeren aan de ‘Mégane boom’ bruin beginnen te worden: De ruimte op de achterbank is beperkt en de ergonomie van het multimediasysteem laat te wensen over. Ook weet de auto nergens écht in uit te blinken. Toch kan dat niet verhinderen dat zowel Laurens als ik een ‘klik’ hebben met de Renault Mégane. Al gaan we beide voor de mooiere én ruimere Estate. Of de R.S. natuurlijk 😉
Met dank aan Renault Nederland.
Meer Renault? Check hier al onze Renault reviews!
Categorieën
Verstuur een reactie