Als één merk het design rigoureus heeft omgegooid, dan is het Volvo wel. Van vierkante bakken tot gewelfde en scherp gesneden bolides. Voor de adepten van het Zweedse merk was het mogelijk even slikken, maar het heeft Volvo sowieso geen windeieren gelegd. En laten we eerlijk zijn, welk merk blijft dezer dagen nog in het verleden hangen? Bovendien heeft Volvo met de V40 D2 een 14% bijteller in het gamma en dat scoort nu eenmaal goed in ons landje. Laurens en ik vroegen ons af of deze bijtellingtopper meer te bieden heeft dan fiscaal voordeel alleen. Weet deze Zweedse schone ons te verleiden?
Wat betreft de looks zeker! Want wat een prachtige auto is de V40 met R-Design pakket: Lekker gedrongen en laag. Het front is bescheiden agressief terwijl de achterkant veel frivoler is. Toch is alles mooi in balans: echt een hele moderne auto om te zien. De kleur ligt bovendien lekker op het netvlies en de dikke velgen maken het plaatje af. De twee ‘stortkokers’ achter vinden wij echter wat teveel van het goede: het is tenslotte geen dikke T5. Ondanks dat de V40 alweer een tijdje op de markt is trokken we opvallend veel bekijks met de auto. En dat lag vermoedelijk niet aan de blonde ‘Vikingen’ aan boord…
Tot in de puntjes verzorgd
Voor wie het exterieur nog niet overtuigend genoeg is, raden we aan een blik naar binnen te werpen. Want phoe, ook dat maakt indruk. De vormgeving is strak en de ambiance hightech, maar zeker niet klinisch. Het geheel doet tot in de puntjes verzorgd aan. Afwerking en materiaalgebruik zijn van hoog niveau en bovendien geeft de V40 je een omsloten en veilig gevoel. Criticasters zullen dat interpreteren als een krappe cockpit en dat klopt in zekere zin ook wel. Met name de hoofdruimte is iets om rekening mee te houden. Voor wat betreft de stoelen heeft het Zweedse merk een naam hoog te houden en om maar met de conclusie te beginnen; die wordt volledig ingelost. Niet alleen qua design zijn de zetels een hoogstandje, ook wat betreft zitcomfort. Volvo heeft een zeer fijne balans tussen ‘zacht en hard’ weten te vinden. De zitpositie is overigens uitgebreid instelbaar al is het een hele opgave om de rugleuning te verstellen: de knop is matig bereikbaar.
Teller thema’s
Met de ergonomie aan boord is helemaal niks mis, al doet de hoeveelheid knoppen dat bij de eerste kennismaking wel vermoeden. Toch vonden wij snel onze weg doordat er een heldere structuur en zekere logica in zit. Het multimediasysteem laat zich eenvoudig bedienen met draai- en drukknoppen en de interface is zo simpel als het bouwen van een Billy boekenkast. De gebruikelijke tellers zijn in de V40 vervangen voor displays. Dat werkt niet alleen goed, het ziet er ook erg gaaf uit. Je kunt zelfs thema’s kiezen die de nadruk leggen op sportiviteit danwel ‘groen’ rijden. In de de praktijk vonden wij de groene stand het meest prettig, het knalrode sportieve thema bleek Italiaans opdringerig. En dat past niet bij zo’n kalme Zweed!
Kritiek van de achterpassagiers
Achterin de V40 is het bepaald geen zee van ruimte. Voor de benen is nog wel plaats, maar de hoofdruimte schiet echt te kort. Krom zitten is de enige optie. Of liggen natuurlijk. Wat de Zweden siert is dat ook hier de afwerking top is: mooie materialen en een vernuftig weggewerkte bekerhouder met schietkoordje. Sowieso is er voldoende opbergruimte aanwezig in de V40, met als geinige gimmick het verscholen vakje achter de ‘zwevende’ middenconsole. De bagageruimte is nog redelijk bruikbaar al is de tildrempel wat hoog. Nee, voor de ruimte koop je geen V40.
Tegen verwachting in
De D2 beschikt over een 1.6 liter turbodiesel met een op papier bescheiden 115 pk. En eerlijk is eerlijk, we hadden op voorhand onze bedenkingen over het vermogen. Volledig ten onrechte, zo bleek later: in Nederland kom je gewoon helemaal niets tekort met de D2. De motor trekt lekker door dankzij de 270 nm koppel en is over het algemeen erg soepel. Over het algemeen, want onder de 1800 toeren gebeurt er weinig. Bij de eerste rotonde die ik in het derde verzet nam viel de auto vrijwel stil; anticiperen op het turbogat is dan ook het devies. De handgeschakelde zesbak schakelt soepel, trefzeker en de lichtgevende pook ligt, door de aflopende bovenkant, opvallend prettig in de hand. Tot slot het (motor)geluid: dat blijft mooi binnen de perken en ook op de snelweg heerst er rust aan boord.
Nog steeds een echte Volvo
De V40 is volgens zijn maker een dynamische auto en als we dat vergelijken met de Volvo 850 TDI Estate die Laurens een paar jaar geleden had, klopt dat statement. Maar zoals met alles in het leven is ook dat relatief. Dankzij de stugge afstemming van het onderstel ligt de V40 als een blok op de weg en vormen bochten geen enkel probleem. Bovendien blijft de auto lang neutraal wat een veilig gevoel geeft. Toch nodigt de Volvo niet direct uit tot een robbertje stoeien, daarvoor mist de auto gevoel en scherpte. De V40 is voornamelijk een veilige en comfortabele reisauto waar je moeiteloos veel kilometers mee verslindt. En dat is precies wat we van een Volvo verwachten.
De door ons gereden uitvoering was, zoals bekend, voorzien van het R-Design pakket wat zowel op het ex- als interieur van invloed is. Het ontbrak ons qua uitrusting aan niets al bleef het aantal veiligheidssystemen voor een Volvo binnen de perken. Ach, de piepjes, belletjes en trillingen hebben we niet direct gemist 😉 Met een prijs van ruim 33.000 euro vinden we de D2 een aantrekkelijke aanbieding, zeker in combinatie met de 14% bijtelling. Het verbruik kwam gedurende onze testperiode uit op 1 op 18 gemiddeld, met de notitie dat we veel binnendoor hebben gereden. Keurig.
Was het love at first drive? Wat mooie looks én een goed innerlijk al niet kunnen doen! Reeds bij de eerste aanblik waren we verkocht en als dan ook nog het rijden blijkt te bevallen, kan het eigenlijk niet meer stuk. De aandrijflijn van de D2 volstaat meer dan voldoende en het is echt een heerlijke auto om mee onderweg te zijn. Bovendien merk je dat Volvo overal veel aandacht aan heeft besteed, de V40 geeft zijn inzittenden een rijk gevoel. Van een uitgeklede, ‘groene’ versie is dan ook absoluut geen sprake. Het enige kritiekpunt betreft de ruimte, maar voor ons is dat op dit moment geen enkel probleem.
Met dank aan Volvo Nederland.
Meer Volvo? Check hier al onze Volvo reviews!
klopt helemaal.
ik heb dezelfde auto. inmiddels in anderhalve maand 400 km mee gereden. Verbruik 4,5 ltr/100 km (1op22)
Auto ligt zeer vast op de weg en geeft veel rijplezier.
Hele mooie wagen! Zeker een net verbruik ook! Wij moeten vaak stoppen en optrekken door het filmen, veel binnendoor. Dus voor ons is het lastig om echt hele goede cijfers te halen.
moet zijn 4000 km
inmiddels meer dan 25.000 km. mee gereden. nog steeds een heel fijne auto; mooie uitstraling en een prima wegligging. De overstap van mijn vorige auto (mercedes GLK; 3 jaar gereden 160.000 km.) naar deze wagen was groot en wel even wennen. Wegligging is aanmerkelijk beter. Het kostenplaatje is 40% lager net als het verbruik (nog steeds 4,6 ltr/100 km; mercedes 6,8 ltr/100 km.
Nog steeds erg tevreden.
gvdyk
Gelukkig nog steeds tevreden! Blijft een mooie en fijne auto 🙂
Categorieën
Reacties